بررسی قابلیت جبران ضرر «از بین رفتن دارایی» براساس فقه امامیه، حقوق موضوعه و رویه قضایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه اصفهان

10.22099/jls.2014.2551

چکیده

یکی از انواع ضررهایی که در قابلیت جبران آن بین فقها و حقوقدانان اختلاف فراوانی وجود دارد؛ ضرر از بین رفتن دارایی است. در این نوع از ضرر، بر اثر فعل زیان بار فاعل، مال دیگران به صورت مستقیم(اتلاف) و یا غیر مستقیم(تسبیب) از بین نمی­رود؛ بلکه زیان دیده مجبور می­شود بخشی از دارایی خود را با اراده خویش هزینه کند. بر اساس مبانی فقه امامیه قابلیت جبران این نوع ضرر تنها به استناد قاعده­ی لاضرر امکان پذیر است؛ آن هم در صورتی که اثبات حکم به وسیله­ی این قاعده نیز پذیرفته شود. براساس حقوق موضوعه ایران با وضع ماده­ی1 قانون مسئولیت مدنی تردیدی در قابلیت جبران این نوع ضرر وجود ندارد، لیکن این مقرره در خصوص برخی از مصادیق ضرر ازبین رفتن دارایی، همچون خسارت مازاد بر دیه از سوی رویه قضایی با اقبال روبرو نشده است و رویه قضایی بیشتر متمایل به عدم جبران این نوع ضرر است.
 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analizing of revocableness in relation to loss of wasted property in Shiite jurisprudence, law and precedent

نویسندگان [English]

  • Sadegh Tabatabaei
  • Pegah Sarmadi
Isfahan University
چکیده [English]

Some of losses is doubtful  jurists and lawyers, one of them is the loss of wasting the property. In this type of loss, property of others don’t waste direct(wasting) or indirect(causation)because of other’s action; but the injured party indused to spend some of his property by himself. According to basics of imamieh jurisprodience, the ability of recoveration of this loss is possible only by “la zarar” principle if we accept that this principle proves verdict . In the  iranian law, there is no doubt in the ability of recoveration of this loss, by enacting the civil liabilty law,But this regulation in some instances of loss of wasted property has not been met with enthusiasm  by precedent, such as damages surplus the Dieh.


 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Loss
  • waste of asset
  • Causation
  • damages surplus Dieh