Explaining of Good Governane in Nahjolbalagheh by Contextual (Communitarian) Approach

Document Type : Research Paper

10.22099/jls.2015.2984

Abstract

In this article, the authors try to analysis the theory of good governance and its indices in Nahjolbalagheh with the contextual or communitarian approach. By attention two reason, this approach was opted among the other approaches in hermeneutic paradigm: 1. As opposed to them, this approach doesn’t believe to discursive plurality and variable epistemology 2. Presumptions in this approach is more suitable with the subject of this research because of attention to the reading of text on the basis of context in a certain community or society with the fixed foundations from ontological and epistemological aspects and fundamental importance of  its certain  meanings, values and culture. So, the subject of good governance and its indices in the Nahjolbalagheh, has been depicted in the framework of supra time- local ideal type in the context of Islamic and monotheist society with the contingent and contextualized acceptance all today indices of this concept in  the west political thought.
 

Keywords


الف. فارسی
اخوان کاظمی، بهرام(1379). «آرمان های حکومت از دیدگاه امام علی(ع)»، حکومت اسلامی، سال سوم، شماره 17.پاییز.
براتعلی پور، مهدی(1384). «نوفضیلت گرایی سیاسی و هویت های جماعتی»، فصلنامه مطالعات ملی، سال ششم، شماره اول، تابستان.
نهج البلاغه(1385). ترجمه محمد دشتی، قم: موسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمومنین(ع).
دلشاد تهرانی، مصطفی(1372). سیره نبوی. دفتر اول، تهران: سازمان چاپ و انتشارات.
سردارنیا، خلیل اله(1391). « شاخص های حکمرانی خوب شهری در چارچوب نظریه سیستمی». در همایش مجموعه مقالات حکمروایی خوب شهری، جلد اول، تهران: انتشارات صدرا.
سردارنیا، خلیل اله(1392). «شاخص ها و نسبت مشروعیت مردمی و دینی حکومت در نهج البلاغه». فصلنامه پژوهشنامه نهج البلاغه، سال اول، شماره1، بهار.
سروش، محمد(1380). « اهداف و آرمان های حکومت»، در مجموعه مقالات دانشنامه امام علی(ع) (به کوشش علی اکبر دلشاد) تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
شریفیان ثانی، مریم(1380). « مشارکت شهروندی، حکمرانی شهری و مدیریت شهری». فصلنامه مدیریت شهری، شماره 8 ، زمستان.
عالم، عبدالرحمن(1373). بنیاد های علم سیاست. تهران: نشر نی.
علوی پور، سید محسن(1388). «بحران اخلاق مدرن و چرخش ارسطویی مکین­تایر». معرفت اخلاقی. سال اول، شماره اول، زمستان.
کردبچه، حمید و فرامرز میرزایی و زهرا عبادی مفتون (1391). «توسعه نظریه حکمرانی خوب با استفاده از نهج البلاغه»، مجموعه مقالات همایش نهج البلاغه. همدان: انتشارات دانشگاه بوعلی سینا.
لنکرانی، محمدفاضل(1373). آیین کشورداری از دیدگاه امام علی(ع). قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
ماندگاری، محمدمهدی(1381).خط و مشی های سیاسی نهج البلاغه. قم: انتشارات بوستان کتاب.
 
ب. عربی:
تمیمی آمدی، عبدالواحد(1407). شرح غررالحکم و دررالکلم، جلد6، بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات بیروت.
شمس الدین، محمدمهدی(1411). نظام الحکم و الاداره فی الاسلام. چاپ سوم، بیروت: موسسه الاعلمی للمطبوعات بیروت.
قضاعی، ابوعبدالله بن سلامه (1410). دستور معالم الحکم و ماثور مکارم الشیم. چاپ اول، بیروت: دارالکتب العربی.
 
ج. لاتین:
Acemoglu.D, Johnson.S, Robinson.J, Thaicharoen.Y. (2003). “Institutional Causes, Macroeconomic Symptoms: Volatility, Crises and Growth”, Journal of Monetary Economics, Vol.50.
Barro, R.J. (1999). “Determinants of Democracy”, Journal of Political Economy, Vol.107.No.6.